Η Πράξη και η Θεωρία του μέλλοντος.

Η διαλεκτική σχέση των αντιθέσεων:

Προνομιούχοι versus απίστωτοι.
Δουλεία σε οικοφάρμες versus βόλτες σε ψυφιακούς παράδεισσους.
Τσιμεντοδικτατορίες versus ουτοπίες.

Η πράξη του Writersland και η θεωρία του Ζάπινγκ σε ιδέες του μέλλοντος.
Η ενώτητα των αντιθέσεων.

Είμαστε συγγενείς, Νίκο!
Με διαβάζεις κι εσύ;

Μόνο...

Δεν είμαι και τόσο... α.

Η αλήθεια είναι ότι έχω να κάνω έρωτα πάνω από ένα χρόνο. Όχι πώς δεν υπήρξαν ευκαιρίες, ευκαιρίες πάντα υπάρχουν.
Αλλά εγώ
μόνο εσένα θέλω.

Δεν είμαι και τόσο άρρωστη.
Η σκλήρηνση καταπλάκας σήμερα αντιμετοπίζεται.

Χαμόγελο

Είναι αξιοσημείωτο πώσο καλοί είναι οι ανθρώποι.
Τους δίνεις ένα διαφημηστικό με το εξώφυλό σου και σου λένε "Ευχαριστώ". Και εσένα ζεσταίνεται η καρδιά σου επειδή σε κάνουν να νιώθεις ότι προσφέρεις.
Μόνο κάτι ξηνοί κουλτουριάρηδες σηκώνουν τη μύτη τους χωρίς λέξη...
Αυτοί θα μάθουν τελευταίοι (;)

Θα μάθουν, ή... θα τους φύγει το τρένο;

Η Σύμβια προβλέπει το μέλλον μια χαρά

Είμαστε σαν τον Ήλιο με το Φεγγάρι.
Τόσο σηματικοί και μηδαμινοί συγχρόνως.
Που δεν μπορούν να συναντηθούν ποτέ.

Αλλά δεν μπορεί, κάποιο κόλπο πρέπει να υπάρχει.
...Εδώ ο Ήλιος εφεύρηκε κοτζάμ φωτοσύνθεση για να μπορεί να γεννηθεί ο έρωτας.
Ήλιος εσύ...
μία μικρή Σελίνη εγώ.

(Όχι, δεν είμαι η Φεγγάρο)

Και όμως

Η ταινία που είδα στη πατρίδα μου (αμερικάνικη όχι δική μας) λεγόταν στα δικά μας "Κόκκινο εφτάρι". Ξέρεις, αυτό στα χαρτιά. Η κοπέλα μπήκε με το ζόρι στο μετρό και το πλήρωσε με το θάνατο της. Ενώ αν γινόταν ό, τι ήταν να γίνει χωρίς βία, θα γινόταν αργότερα.
Ίσως να γράφεται η λέξη και "Szeretem". Δεν τη ξέρω καλά την γλώσσα, απλά ξέρω την κάθε λέξη, χωρίς να θυμάμαι τι σημαίνει. Βασικά, είμαι τρίγλωσσο παιδί...