Wednesday, September 27, 2006

Χαμόγελο

Είναι αξιοσημείωτο πώσο καλοί είναι οι ανθρώποι.
Τους δίνεις ένα διαφημηστικό με το εξώφυλό σου και σου λένε "Ευχαριστώ". Και εσένα ζεσταίνεται η καρδιά σου επειδή σε κάνουν να νιώθεις ότι προσφέρεις.
Μόνο κάτι ξηνοί κουλτουριάρηδες σηκώνουν τη μύτη τους χωρίς λέξη...
Αυτοί θα μάθουν τελευταίοι (;)

Θα μάθουν, ή... θα τους φύγει το τρένο;

4 comments:

Ελπίδα said...

Είχα ανάγκη από ένα χαμόγελο και ήρθα. Σύλβιά μου, να είσαι καλά! Εύχομαι καλή επιτυχία στο βιβλίο σου, με όλη μου την καρδιά!Δεν σε πίστεψα κάποτε, γιατί συνέπεσες με κάποιους ανώνυμους κ.λ.π. Ήταν κακή η εποχή. Γενικά. Δεν πειράζει όμως.Λάθη γίνονται. Αρκεί να διορθώνονται.Καλή αρχή και στο μπλογκ σου! Ελπίζω ότι θα τα λέμε στο μέλλον, αν και το μέλλον, κανείς δεν το ξέρει. Έτσι δεν είναι; Φιλιά πολλά. Καλό σου βράδυ!

Кроткая said...

Βιβλίο; Βιβλίο; Να σου πάει καλά!

πολλά πολλά φιλάκια!

Sissi Soko said...

Ευχαριστώ, κορίτσια, σας αγαπάω.
Το θυμάμαι το λάθος αυτό, Ελπίδα και ξέρω ότι με κατάλαβες.
Χθες απόλαυσα το μπλογκ σου και γέλασα πολύ στο τέλος!
Φιλιά κι από μένα.

Άβατον said...

Ώπα, κάτι έχω χάσει εδώ...
Βιβλίο? Ποιός-Που-Πότε?
Εννοείται πως θα ενημερώσεις σε περίπτωση που κάτι προκύψει.;)