Γνώση Ελεύθερη;

Χάνει κάτι η ανθρωπότητα αν βάζει φραγμούς στη γνώση;
Το θέμα είναι να γίνουμε πλούσιοι. Ακόμα πιο πλούσιοι. Πολύ πλούσιοι.
Ευτυχώς που υπάρχει το καρότο, τα λεφτά που διεγείρουν τους πιο ικανούς να δουλέψουν. Όποιος είναι ικανός, ας έχει παλάτια. Όλο και πιο πολλά παλάτια…!
Είμαι συγγραφέας και επομένως έχω δικαίωμα να έχω τα συγγραφικά μου δικαιώματα. Είμαι ευρεσιτέχνης και αυτό ισχύει και για μένα. Ευτυχώς η κοινωνία μας τα παρέχει. Εβδομήντα χρόνια μετά από το θάνατό μου έχω δικαίωμα στα δικαιώματά μου. Τι ωραία! Έχω εξασφαλίσει και τα παιδιά μου που μπορούν να ζουν άνετα, χωρίς να κάνουν τίποτα, χωρίς να δουλέψουν.
Κανείς δεν μπορεί να με εκμεταλλευτεί, κανείς δεν μπορεί να ανεβάσει τις ιδέες μου στο Ιντερνετ και να τις αξιοποιήσει για δικό του όφελος. Το γράφει ρητά το βιβλίο μου. Το γράφει ο νόμος!
Ευλογημένος ο καπιταλισμός…
Να όμως που δεν είναι έτσι. Εμένα θα με έφτανε να μπορώ να ζω από τις ιδέες μου. Ρωτήστε με αν προτιμώ να ζω σε πλούτη και να ζουν τα παιδιά μου τεμπέλικα ή αν θέλω να διαδίδονται η ιδέες μου προς δημόσια ζύμωση; Θα επιλέξω το δεύτερο. Αλλά δεν γίνεται. Τα συγγραφικά δικαιώματα των περισσότερων βιβλίων ανήκουν πλέων στους εκδοτικούς οίκους και όχι στους συγγραφείς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι πατέντες το ίδιο ανήκουν στις εταιρίες όπου ο ευρεσιτέχνης εργάζεται. Όχι στους ίδιους.
Έτσι η κοινωνία παει μπρος! Το καρότο! Οι ικανοί επιχειρηματίες! Εκείνοι θα τα φροντίσουν όλα χάρη στον ανταγωνισμό... Την πρόοδο της κοινωνίας δηλαδή.
Μα σας παρακαλώ, ποιος ανταγωνισμός;
Χάνω κάτι όταν μοιράζομαι τη γνώση μου; Χάνει η ανθρωπότητα κάτι αν βάζει φραγμούς στην γνώση; Χάνουμε κάτι αν ο άλλος εφευρέτης σε μία ανταγωνιστική εταιρία προσπαθεί να βρει λύση στο ίδιο πρόβλημα και μετά χάνονται οι κόποι του επειδή η ιδέα πρόλαβε να πατενταριστεί λίγο πιο νωρίς; Χάνουμε κάτι αν δουλέψουμε όλοι μαζί για το καλό όλων;
Πάντα υπήρχαν πατέντες. Αλλά άνηκαν σε αυτούς που είχαν τη ιδέα, όχι στις εταιρίες.
Μα πάντα, πάντα;
Αν μονοπωλούσε κάποια εταιρία τη ιδέα της ρόδας…; Του αντιβιοτικού γενικά;
Οι κοινωνία προχωράει χάρη στη συνεργασία: Προσφέρω την γνώση μου σε όλους και όποιος έχει ιδέες ας ασχοληθεί με το αντικείμενό μου και ας το τραβήξει πιο πέρα, ας εφευρεθεί κάτι ακόμα καλύτερο. Ευτυχώς υπάρχει και η συνείδηση της ανιδιοτέλειας και έτσι αναπτύσσεται για παράδειγμα το ελεύθερο λογισμικό.
Θα υπάρχουν όμως ελεύθερα γενετικά φάρμακα όταν η αντιβίωση εξαντλήσει τις δυνάμεις της;
Το θέμα δεν είναι μόνο το ότι και οι πιο φτωχοί που δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους πλούσιους έχουν δικαίωμα στη πρόοδο, υλική και πνευματική. Το θέμα είναι ότι μόνο ο συλλογικός Νους της Ανθρωπότητας, το Πνεύμα της Γαίας, (δεν υπάρχει ακόμα όνομα για αυτό το φαινόμενο γιατί δεν το συνειδητοποιούμε ακόμα), μόνο αυτή η θεϊκή ανθρώπινη Ψυχή μπορεί να παράγει τις πιο μεγαλοφυείς εφευρέσεις.
Καλός ο ανταγωνισμός αλλά φτάνει στα όρια του. Ο καπιταλισμός άρχισε να το παρατραβάει με το μονοπώλιο στην γνώση. Φτάνει σε εκείνα τα όρια που ακόμα και οι σπόροι που πάντα ήταν δώρο της μάνας γης να είναι πατενταρισμένοι γιατί εμπεριέχουν κάποια γενετική "εφεύρεση". Και σε λίγο καιρό θα πρέπει να πληρώνουν όλοι που θα θελήσουν κάτι να φυτέψουν στις επιχειρήσεις που θα τους προσφέρουν. Και παει λέγοντας.
Ο καπιταλισμός φτάνει σε μία τρομερή κρίση στασιμότητας που η γνώση θα είναι προνόμιο αυτών που λιγουρεύονται μόνο το καρότο, που ο θεός τους είναι να μετράνε τα παλάτια τους και τίποτα άλλο, που ξέρουν να στραγγαλίζουν τους άλλους που ακόμα έχουν ιδέες, κάνοντας τη γνώση φτωχότερη.
Και μαζί της όλη τη Γη.
Θα είμαστε πιο φτωχοί, όχι πιο πλούσιοι…